مسیرهای بازپروری دیجیتال برای نوجوانان بزهکار در کانونهای اصلاح و تربیت
در این مطلب بررسی می شود که چگونه فناوریهای دیجیتال میتوانند به طور منحصربهفردی برای مجرمان جوان مفید باشند،
امیدواری به فناوری در اصلاح و تربیت جوانان
ابزارهای دیجیتال با گسترش دسترسی به آموزش، آموزش حرفهای و حمایت از سلامت روان، و همچنین تقویت ارتباطات خانوادگی و اجتماعی، راهحلهای نوآورانهای برای بازپروری نوجوانان ارائه میدهند. فناوری میتواند با فراهم کردن آموزش فراتر از کلاسهای درس سنتی، خدمات بهداشت از راه دور برای سلامت روان، و برنامهریزی بازپروری تعاملی، مراکز نگهداری نوجوانان را متحول کند. هدف، تجهیز افراد جوان به مهارتها و دانش لازم برای بازگشت موفق به جامعه است. نوجوانان اغلب سازگارتر با فناوری بوده و بیشتر توسط آن جذب میشوند. بهرهبرداری از این میل میتواند تلاشهای بازپروری را برای این گروه سنی مؤثرتر و جذابتر کند.
مزایای کلیدی: آموزش، مهارتهای حرفهای و حمایت از سلامت روان
- پیشرفت تحصیلی: پلتفرمهای یادگیری دیجیتال و نرمافزارهای آموزشی، نوجوانان بازداشتشده را قادر میسازد به دورههای متنوعی دسترسی پیدا کرده و با دانش و مهارت توانمند شوند. این شامل دورههای آکادمیک سنتی برای ادامه تحصیل و پیشرفت به سمت دیپلم یا معادل آن است.
- آموزش حرفهای: برنامهها آموزش عملی در مشاغل و مهارتهای فنی مانند برنامهنویسی کامپیوتر را ارائه میدهند که قابلیت اشتغال را افزایش میدهد.
- حمایت از سلامت روان: طرحهای بهداشت از راه دور میتوانند متخصصان سلامت روان را به صورت مجازی به مراکز بیاورند و مشاوره و درمان ارائه دهند. ابزارهای دیجیتال سلامت روان امکانات هیجانانگیزی برای گسترش دسترسی به مراقبت ارائه میدهند.
- توسعه مهارتهای زندگی: برنامههای آموزشی و حرفهای اغلب شامل مهارتهای زندگی مانند ارتباطات، حل مسئله، تصمیمگیری و سواد مالی هستند. فناوری تعاملی مانند واقعیت مجازی/واقعیت افزوده میتواند سناریوهای دنیای واقعی را برای مدیریت خشم و آمادگی شغلی شبیهسازی کند. پرداختن به کمبودهای آموزشی، ارائه مهارتهای قابل عرضه در بازار کار، و حمایت از بهزیستی روانی برای منحرف کردن نوجوانان از مسیر ادامه بزهکاری حیاتی است. ابزارهای دیجیتال روشهای انعطافپذیر و جذابی برای ارائه این خدمات ضروری ارائه میدهند.
ابزارها و پلتفرمهای دیجیتال مؤثر برای نوجوانان
- پلتفرمهای یادگیری دیجیتال و نرمافزارهای آموزشی: دسترسی به دورههای متنوع، کلاسهای آنلاین، تدریس خصوصی مجازی و ماژولهای آموزشی تعاملی را فراهم میکنند.
- خدمات بهداشت از راه دور: کنفرانس ویدئویی امن و پلتفرمهای ارتباطی دیجیتال برای مشاوره سلامت روان، درمان و حمایت روانپزشکی.
- فناوریهای تعاملی (واقعیت مجازی/واقعیت افزوده): تجارب همهجانبه برای مداخلات بازپروری، شبیهسازی سناریوهای دنیای واقعی برای آموزش مهارتهای عملی، مدیریت خشم و آمادگی شغلی. واقعیت مجازی میتواند رفتار پرخاشگرانه را کاهش داده و مهارتهای اجتماعی را بهبود بخشد.
- برنامههای کاربردی موبایل و مشاوره آنلاین: مداخلات شخصیسازیشده مانند درمان شناختی-رفتاری و تمرینات ذهنآگاهی که از طریق پلتفرمهای دیجیتال ارائه میشوند.
- ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی: هوش مصنوعی میتواند به ارزیابی عوامل خطر و تنظیم استراتژیهای مداخله کمک کند. با تکیه بر هوش مصنوعی میتوان برنامههای بازپروری شخصیسازیشده را برای نوجوانان ارائه کرد.
- سیستمهای مدیریت پرونده دیجیتال: پیگیری پیشرفت، تنظیم مداخلات بر اساس نیازهای فردی، و فاصله گرفتن از مدل یکسان برای همه. مجموعه متنوعی از مداخلات دیجیتال امکان رویکردهای متناسب را فراهم میکند که میتواند نیازهای متنوع مجرمان نوجوان را برآورده سازد و بازپروری را شخصیتر و بالقوه مؤثرتر کند.
ملاحظات زمینهای برای “کانون اصلاح و تربیت”
هدف “کانون اصلاح و تربیت” در ایران، اصلاح، آموزش و تهذیب مجرمان زیر ۱۸ سال است. بازپروری دیجیتال با ارائه ابزارهای مدرن برای آموزش و توسعه شخصیت، به خوبی با این مأموریت همسو است. جرایم رایج در میان نوجوانان در ایران شامل رانندگی بدون گواهینامه، نزاع و سرقت است. برنامههای دیجیتال میتوانند آموزش حرفهای در زمینههایی مانند فناوری اطلاعات یا طراحی دیجیتال را به عنوان جایگزینهای مثبت ارائه دهند، یا از واقعیت مجازی برای شبیهسازی پیامدهای رفتارهای پرخطر استفاده کنند. رویکرد قانونی ایران نسبت به نوجوانان، حمایتی توصیف شده است، که باید اتخاذ فناوریهای بازپروری را که بر توسعه به جای مجازات تمرکز دارند، تشویق کند. مقالات مربوط به بازپروری نوجوانان در ایران بر رویکرد اصلاحی و آموزشی تأکید دارند. ابزارهای دیجیتال میتوانند به طور قابل توجهی این رویکردها را تقویت کنند. درک زمینه خاص “کانون اصلاح و تربیت” حیاتی است. بازپروری دیجیتال باید به عنوان وسیلهای برای دستیابی به اهداف اعلامشده این مؤسسات – اصلاح و آموزش – با استفاده از روشهایی که برای جوانان جذاب و مرتبط هستند، چارچوببندی شود.
برای نوجوانان در مراکز اصلاح و تربیت، برنامههای بازپروری دیجیتال (به ویژه آنهایی که بر آموزش معتبر و مهارتهای حرفهای مانند برنامهنویسی، هنرهای دیجیتال و غیره تمرکز دارند) میتوانند به عنوان یک پل حیاتی عمل کنند. این برنامهها آنها را به مسیرهای آموزشی و شغلی اصلی متصل میکنند که در غیر این صورت ممکن است از آنها احساس بیگانگی کنند و در نتیجه حس امید و چشماندازهای ملموس آینده را در آنها پرورش میدهند. نوجوانان در مراکز اصلاحی اغلب از پیشینههایی با فرصتهای محدود یا عدم مشارکت در تحصیلات سنتی میآیند. مهارتهای دیجیتال به طور فزایندهای برای اشتغال مدرن و تحصیلات تکمیلی ضروری هستند. برنامههایی که برنامهنویسی کامپیوتر، سواد دیجیتال یا دسترسی به دورههای آکادمیک آنلاین را ارائه میدهند، مهارتهایی را فراهم میکنند که مستقیماً به دنیای خارج قابل انتقال هستند. تکمیل موفقیتآمیز چنین برنامههایی میتواند منجر به گواهینامهها یا نمونه کارها شود که دستاوردهای ملموسی هستند و میتوانند با انگ زندان مقابله کنند. این تمرکز بر مهارتهای آیندهنگر و پرتقاضا میتواند خودپنداره یک نوجوان را از “بزهکار” به “یادگیرنده” یا “متخصص آینده” تغییر دهد، که یک محرک روانی قدرتمند است. بنابراین، بازپروری دیجیتال در “کانون اصلاح و تربیت” فقط برای مشغول نگه داشتن جوانان یا ارائه آموزش پایه نیست؛ بلکه در مورد ارائه یک مسیر معتبر برای بازگشت به جامعه با تجهیز آنها به مهارتهای مرتبط و مدرن است که درهای فرصتهای قانونی را باز میکند و مستقیماً با عواملی که ممکن است منجر به بزهکاری شده باشند، مقابله میکند.
علاوه بر این، یکپارچهسازی اصول بازیوارسازی (گیمیفیکیشن) در محتوای آموزشی و درمانی دیجیتال، و استفاده بالقوه از پلتفرمهای اجتماعی دیجیتال امن و برای حمایت همسالان، میتواند به طور قابل توجهی مشارکت و درونیسازی ارزشهای مثبت را در میان نوجوانان بزهکار افزایش دهد. این امر از میل طبیعی آنها به تجارب دیجیتال تعاملی و اجتماعی بهره میبرد. نوجوانان به طور کلی به فناوریهای دیجیتال، از جمله بازیها و رسانههای اجتماعی، بسیار پذیرا هستند.
در منابع مختلف به فناوری تعاملی مانند واقعیت مجازی/واقعیت افزوده برای برنامهریزی بازپروری اشاره شدهاست. مفهوم “تعاملی” کلیدی است. بازیوارسازی (استفاده از عناصر طراحی بازی در زمینههای غیربازی) برای افزایش انگیزه، مشارکت و حفظ یادگیری در محیطهای آموزشی شناخته شده است. اعمال بازیوارسازی در ماژولهای بازپروری دیجیتال (به عنوان مثال، کسب امتیاز برای تکمیل تمرینات درمان شناختی-رفتاری، باز کردن محتوای آموزشی جدید، حل مسئله مشترک در محیطهای شبیهسازی شده) میتواند این فرآیند را برای نوجوانان جذابتر و کمتر شبیه به یک کار طاقتفرسا کند. یکپارچهسازی پلتفرمهای اجتماعی و سیستمهای حمایت همسالان برای تقویت جامعه و ارتباطات مثبت اهمیت بالایی دارد. در صورت طراحی و نظارت دقیق، پلتفرمهای داخلی امن میتوانند به نوجوانان اجازه دهند پیشرفت خود را به اشتراک بگذارند، تشویق کنند و فرهنگ همسالان مثبتی را در اطراف اهداف بازپروری ایجاد کنند. این امر میتواند به ویژه تأثیرگذار باشد زیرا نفوذ همسالان در دوران نوجوانی قوی است. در ادامه گفته میشود که چگونه رسانههای اجتماعی میتوانند فرصتهایی برای حمایت اجتماعی و صمیمیت عاطفی برای نوجوانان فراهم کنند. این پتانسیل مثبت میتواند در یک محیط اصلاحی کنترلشده مهار شود. بنابراین، با تعاملیتر، پاداشدهندهتر (از طریق بازیوارسازی) و حمایتکنندهتر اجتماعی (از طریق پلتفرمهای کنترلشده) کردن بازپروری دیجیتال، مراکز اصلاح و تربیت نوجوانان میتوانند به سطوح بالاتری از مشارکت پایدار دست یابند و یک محیط بازپروری مثبتتر و مبتنی بر همسالان را پرورش دهند که منجر به تغییرات درونیشده عمیقتر میشود.